First Day In Tibet
Door: Dalai Dennis
Blijf op de hoogte en volg Dennis
17 Januari 2017 | China, Lhasa
Als gezondigd mens wilde ik weer puur en helder zijn. Vandaar dat ik op een dag wakker werd en dacht van "Dennis, waarom wordt je geen monnik?", toen dacht ik van 'Ja, dat kan ik wel doen eigenlijk'... dus zo geschiede.
Dat, maar ook omdat ik al eens in Tibet ben geweest, al was het ditmaal niet in levende lijven maar in digitale vorm als het vrouwelijk personage Lara Croft in de spelwereld van de videogame 'Tomb Raider 2'.
Net als Lara Croft heb ik altijd al met een sneeuwscooter door de sneeuw willen razen en die monniken in de videogame waren kei aardig, ondanks dat ze wel een beetje stil waren.
Eenmaal aangekomen op luchthaven Airport Lhasa Gonggar, merkte ik al op dat er hier bijzonder veel Chinesen waren. Nou zitten ze overal maar hier was dat merkbaar zichtbaar zeg maar.
De bergen waren daarentegen wel een lust voor het oog en wilde ook direct de pistes op maar ik kwam hier niet om plezier te hebben, ik kwam hier met een doel; mijn leven van een nieuw perspectief te voorzien.
Tevens, als 'Kuifje in Tibet', mij iets geleerd heeft is het wel dat je niet zomaar de bergen in moet trekken zonder gids, dat is gewoon vragen om problemen.
Ik heb toen een Taxi aangehouden en gezegd dat ik graag naar Potala Palace wil gaan (Paleis van Dalai lama red.), hij begreep waar ik heen wilde, ondanks dat hij niet goed Nederlands sprak, wat ik eigenlijk maar een beetje klantonvriendelijk vond, maar goed.
Toen ik na 3 uur eindelijk het prachtige paleis mocht aanschouwen, viel het mij al op dat het gebouw echt goed is afgewerkt en dat Dalai Lama best rijk is. Ik heb even aangebeld of hij aanwezig was maar helaas deed hij niet open en was niet open voor enig debat.
Ik ben toen door een andere monnik naar mijn verblijf begeleid waar ik mijn paspoort, kleren, geld, condooms en telefoon moest inleveren. Tevens kreeg ik een mooi rood kloffie uitgereikt. Ik vroeg om een maatje M maar kreeg volgens mij een XXL, ach ja ze zeggen wel eens "it's not the size that matters".
Moe van de reis wilde ik toen gaan slapen. Niet de allerbeste accommodatie waar ik ooit heb verbleven zeg ik je erbij. Het bed bestond uit een dun matrasje op de vloer, wel met mooie kleurtjes dat dan weer wel.
Afijn, ik ga nu pitten, tot morgen allemaal!
Dat, maar ook omdat ik al eens in Tibet ben geweest, al was het ditmaal niet in levende lijven maar in digitale vorm als het vrouwelijk personage Lara Croft in de spelwereld van de videogame 'Tomb Raider 2'.
Net als Lara Croft heb ik altijd al met een sneeuwscooter door de sneeuw willen razen en die monniken in de videogame waren kei aardig, ondanks dat ze wel een beetje stil waren.
Eenmaal aangekomen op luchthaven Airport Lhasa Gonggar, merkte ik al op dat er hier bijzonder veel Chinesen waren. Nou zitten ze overal maar hier was dat merkbaar zichtbaar zeg maar.
De bergen waren daarentegen wel een lust voor het oog en wilde ook direct de pistes op maar ik kwam hier niet om plezier te hebben, ik kwam hier met een doel; mijn leven van een nieuw perspectief te voorzien.
Tevens, als 'Kuifje in Tibet', mij iets geleerd heeft is het wel dat je niet zomaar de bergen in moet trekken zonder gids, dat is gewoon vragen om problemen.
Ik heb toen een Taxi aangehouden en gezegd dat ik graag naar Potala Palace wil gaan (Paleis van Dalai lama red.), hij begreep waar ik heen wilde, ondanks dat hij niet goed Nederlands sprak, wat ik eigenlijk maar een beetje klantonvriendelijk vond, maar goed.
Toen ik na 3 uur eindelijk het prachtige paleis mocht aanschouwen, viel het mij al op dat het gebouw echt goed is afgewerkt en dat Dalai Lama best rijk is. Ik heb even aangebeld of hij aanwezig was maar helaas deed hij niet open en was niet open voor enig debat.
Ik ben toen door een andere monnik naar mijn verblijf begeleid waar ik mijn paspoort, kleren, geld, condooms en telefoon moest inleveren. Tevens kreeg ik een mooi rood kloffie uitgereikt. Ik vroeg om een maatje M maar kreeg volgens mij een XXL, ach ja ze zeggen wel eens "it's not the size that matters".
Moe van de reis wilde ik toen gaan slapen. Niet de allerbeste accommodatie waar ik ooit heb verbleven zeg ik je erbij. Het bed bestond uit een dun matrasje op de vloer, wel met mooie kleurtjes dat dan weer wel.
Afijn, ik ga nu pitten, tot morgen allemaal!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
